به نقل از «همشهری آنلاین»

مهرانه مهین‌ترابی | بازیگر مسئول رفتار خودش است

تاریخ انتشار: ۱۴ شهریور ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۴۸۵۱۹۴

سینما و تلویزیون > رادیو و تلویزیون - همشهری آنلاین:
بازیگر سریال‌های «همسران» و «خانه سبز» گفت: به این سادگی نیست که هر اتفاقی که می‌افتد هر کس اظهار نظر کند و خود را کارشناس و موظف بداند. جنجال‌ها یکی بعد از دیگری به وجود می‌آیند و از بین می‌روند؛ این مساله فقط به فضای تنش و اضطراب در جامعه دامن می‌زند و هیچ مشکلی را حل نمی‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش ايسنا؛ مهرانه مهین‌ترابی معتقد است که یک بازیگر قبل از اینکه با شغل خود شناخته شود به عنوان یک انسان و فردی در جامعه، مسؤول رفتار و حرکات خودش است و نباید از این موقعیت به عنوان یک سلبریتی سوء استفاده شود؛ البته اگر این اظهارنظرها در جهت منافع مردم باشد، ایرادی ندارد اما معمولا در جهت نمایش خود و زیاد کردن فالوئر و جنجال‌هایی است که در اطراف هر موضوعی شکل می‌گیرد که از نظر من بی‌مسؤولیتی محسوب می‌شود.

او با بیان اینکه من از افرادی که درباره هر مساله‌ای اظهار نظر می‌کنند، تعجب می‌کنم، گفت: این افراد پیگیری هم انجام نمی‌دهند؛ در حالی که باید بدانند که اگر اعتراضی می‌کنند به کجا خواهد رسید و چه تاثیر مثبتی در جامعه می‌گذارد. آشفتگی که به وجود می‌آید مثل یک موج آشفتگی‌های دیگر را به همراه می‌آورد و جامعه به سطح آرامشی نمی‌رسد که بتواند درست فکر کند. این مسؤولیت بزرگی است که اگر فردی خود را در جامعه مسؤول می‌داند وقتی باید اظهارنظر کند که بداند تاثیر می‌گذارد. اگر فردی می‌خواهد حرفی را در جهت انتقاد بیان کنند باید پیگیر باشد تا بفهمد نتیجه آن به کجا می‌رسد. این در حالی است که امروزه افراد اظهارنظری می‌کنند و فردا یادشان می‌رود که چه اتفاقی افتاده است و شاید تنها می‌خواستند که اظهار وجود کنند؛ در صورتی که موج و انرژی منفی را به وجود آورده‌اند که از بین نمی‌رود و حتی خرابی به بار می‌آورد. به نظرم بهتر است بسیار با احتیاط قدم برداریم و محتاطانه و مسؤولانه درباره هر چیزی اظهارنظر کنیم.

مهین‌ترابی درباره برخی اقدامات خیریه‌ای که بازیگران انجام می‌دهند، گفت: اگر اساس کاری، دلسوزی و ساختن باشد می‌تواند پنهانی و بدون هیچ نمود بیرونی اتفاق بیفتد. همان‌طور که همه ما این کار را انجام داده‌ایم و به اطرافیان نیازمند و خیریه‌ها کمک کرده‌ایم و چه احتیاجی است که این موضوع را به همه بگوییم و از طریق فضای مجازی منعکس کنیم. در حالی که برخی از مردم نیز با توصیه یک چهره هنری کمک نخواهند کرد و گاهی این کمک‌ها مقطعی خواهد بود؛ بنابراین باید این مساله بر علم مردم بنا شود و زیرساخت‌های اخلاقی، فرهنگی و معنوی و ارتباطات ما با یکدیگر باید زیبا و قشنگ باشد؛ به گونه‌ای که هنرمند اتحاد بین مردم را خوب احساس کند و درد دیگری را درد خود بداند. همچنین به طور داوطلبانه به دنبال افراد نیازمند بگردد و به آن‌ها کمک کند. کاش کسی تحقیق کند از زمانی که فضای مجازی به وجود آمده چه تعداد به کمک‌کننده‌های خیریه‌ها اضافه شده است. همچنین این را دریابد که چه تاثیری در جامعه داشته و چه میزان از کمک‌ها از طرف مردمی بوده که خود را شایسته این می‌دانستند که دیگران را تشویق کنند. متاسفانه با هرج و مرجی که در جامعه به وجود آمده، یک‌گونه آشفتگی و بی‌اعتنایی به وضعیت را به بار آورده است. وقتی یک اتفاقی می‌افتد همه خود را موظف می‌دانند که اظهارنظر کنند و پست بگذارند و نمکی را روی زخم مردم بپاشند که لزومی ندارد. اگر کسی مشتاق است که به مردم کمک کند باید به شکل واقعی آن را انجام دهد.

بازیگر سریال «صاحبدلان» اضافه کرد: ما همکاری داشتیم که یک خیریه ایجاد کرد و در حدی روند کار آن‌ها ناقص بود که دل آدم را به درد می‌آورد. در واقع آن‌ها افراد را وسیله دست خود می‌کردند و نمایش می‌دادند بدون اینکه به این افراد نیازمند به طور واقعی فکر کند و در حد یک شوآف است. در حدی فرهنگ و اخلاق در جامعه ما افت کرده که می‌توانیم از آدم‌های دیگر برای تمنیات نفسانی خود استفاده کنیم. البته بالا و پایین شدن وضعیت کار خداست تا به ما نشان دهد که چگونه آدم‌هایی هستیم و امیدوارم از این امتحان سربلند بیرون بیاییم چون اگر اینگونه نشود چندین نسل خود را می‌سوزانیم. 

او درباره تاثیرگذاری بازیگران در جامعه و مسؤولیت اجتماعی آن‌ها گفت: یک سلبریتی می‌تواند درباره حیوان‌ها هم اظهار نظر و غوغا به پا کند؛ بدون اینکه نگاهی به این قضیه داشته باشد. حتی می‌تواند برای دو سطل آشغال نیز بلوا به پا کند و آرامش خود و مردم را بهم بزند. همه ما مسؤول هستیم و فرد باید در دل خود انقدر احساس مسؤولیت کند که درباره قضیه‌ای که صلاحیتی ندارد، صحبت نکند. اگر فردی بی مسؤولیت باشد می‌تواند درباره همه چیز اظهارنظر کند. باید بدانیم که این اظهارنظرها به آشفتگی یا آرامش مردم دامن می‌زند. وقتی وضعیت آرام است می‌توانیم درست و غلط را تشخیص دهیم.

بازیگر سریال‌های «آنام» و «در مسیر زاینده رود» ادامه داد: زمانی که به طور مدام اعتراض و انتقادی در جامعه وجود داشته باشد اصل قضیه مشخص نخواهد شد. من به تازگی مطلبی را خوانده‌ام که یک سلبریتی خارجی نوشته بود اینستاگرام مانند شیطان می‌ماند و به نظر من هم همین است چون آدم‌ها را به نفسانیت و منم منم کردن سرگرم می‌کند و به جای اینکه خود را پیدا کنند به گمگشتگی آن‌ها کمک می‌کند. در واقع این نرم افزار مانند تیغ دولبه است و می‌تواند از مطالعه و اطلاعات آن استفاده کرد و هم می‌توان از ادعا کردن و منم منم کردن آن بهره برد.

مهین ترابی در پایان گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: درواقع عکس گذاشتن بازیگران در فضای مجازی یک نوع کارافزایی است. آن‌ها لباس‌های مختلف را می‌پوشند و با ژست‌های متفاوت عکس می‌اندازند اما باید پرسید آخرش چه می‌شود. به نظرم ما خیلی سطحی شده‌ایم و به دنبال بازار دجالانه‌ای هستیم که برای ما به وجود آورده‌اند. درواقع یکی از کارهای مدیا این است که ابزار دستی برای خرج و خرید بیشتر آدم‌ها می‌شود. در واقع این سیستم به بازار سرمایه و پول درآوردن از جیب مردم کمک می‌کند. ما کورکورانه به دنبال فضای مجازی می‌رویم بدون اینکه تفکری از خود داشته باشیم. این قسمت ما را اذیت می‌کند که چرا بیشتر فکر نمی‌کنیم و نمی‌گذارد زندگی را آنگونه که می‌خواهیم تعریف کنیم. تجربه نشان داده افرادی که اسیر این قصه شده‌اند بعدها از خود می‌پرسند که چه کاری انجام داده‌ام. به جای اینکه زندگی صرف این مساله شود که به آدم‌ها عمق ببخشد و معنی زندگی را درک کنند و حتی خارج از قواعد و چارچوبی که جهان تعریف می‌کند، به عمق دست پیدا کنند در این سطحیات عمر خود را هدر می‌دهند و این مساله باعث تاسف است.

در همین زمینه: مرور سریال‌های محرمی در شبکه چهار حمایت از ستاره بدنام خانه پوشالی | فرصت تازه برای اسپیسی مستند سینما انقلاب در قاب تلویزیون سیما یک | پخش سریال الف از یادرفته‌ها اصغر افضلی | این صدا جایگزین ندارد

منبع: همشهری آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۴۸۵۱۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برای کار التماس نمی‌‌کنم

    اوهمچنین کارگردانی سریال آ‌ینه را که در دهه ۶۰ از تلویزیون پخش می‌شد وبسیار پرمخاطب بود، برعهده داشته است. لطفی در سینما نیز دو فیلم سرخپوست‌ها و پاک‌باخته را ازخود به یادگارگذاشته است.مخاطبان تلویزیون لطفی رابیشتر با سریال خانه به دوش و نقش اصلان به یاد می‌آورند. این هنرپیشه پیشکسوت تاکید می‌کند که نقش اصلان را به‌عنوان یک کاراکتر منفی و منفور با طنز و کمدی درآمیخته تا شخصیتی جذاب و ماندگار خلق کند. گفت‌وگو وخاطره‌بازی با غلامحسین لطفی و بیان برخی مسائل از زبان او برای اولین‌بار جذاب است و ماحصلش هم خواندنی. کارگردان وبازیگری که نیم‌قرن ازفعالیت‌های هنری‌اش می‌گذرد و با کوله‌باری از تجربه دارد قطعا خاطرات و ناشنیده‌های زیادی برای گفتن دارد.

این روزها چه می‌کنید؟
حدود ۱۰سال است که در قزوین زندگی می‌کنم و در این مدت فقط در فیلم نارگیل دو بازی داشته‌ام. اکثر مواقع در خانه هستم و فیلم می‌بینم، کتاب می‌خوانم و شعر می‌نویسم. از آن آدم‌هایی نیستم که بگویم چون تنها هستم، بنشینم و در و دیوار را نگاه کنم تا عمرم بگذرد. فیلم زیاد می‌بینم، در حدی که اگر بر بدن من تیغ بکشید به جای خون، فریم‌های فیلم بیرون می‌زند. 

شما در دهه ۷۰ و تا حدودی ۸۰ بازیگر به نسبت پرکاری بودید اما ناگهان خیلی کم‌کار شدید. چه اتفاقی افتاد؟ آیا خودتان در انتخاب نقش‌ها سختگیر بودید؟
اوضاع و احوال ساخت فیلم چند سالی است که خیلی بد شده. ۱۵سال پیش هم سر فیلمبرداری سریال بایرام، سقوط کردم و کمر و پاهایم دچار آسیب شد. از طرف دیگر، پیشنهادات زیادی داشتم اما دندان‌گیر نبودند. نقش‌های شبیه به هم را بازی نمی‌کنم. نقش باید متفاوت باشد. متأسفانه برخی ‌کارگردانان و تهیه‌کنندگان هم نقش‌هایی را پیشنهاد می‌کنند که انسان تصور می‌کند اینها اصلا در دنیا و جامعه امروز ما زندگی نمی‌کنند. وقتی من بازیگر نقش را درک نمی‌کنم، چگونه می‌توانم بازی‌اش کنم؟! برای همین هم هست که خیلی از کارها با استقبال مردم مواجه نمی‌شوند.

با توجه به این‌که سال‌هاست کار نمی‌کنید، امرار معاش‌تان از چه طریق می‌گذرد؟
من استثنائا جزو کارگردانان استخدام وزارت ارشاد هستم و یک حقوق پایه دریافت می‌کنم، در صورتی‌که دکترای کارگردانی دارم. به هرحال، باهمین حقوق حداقلی کنار آمده‌ام.اگر طلب‌هایم دربازیگری‌ام را پرداخته بودند و پس‌انداز می‌کردم، الان میلیاردر بودم. 

در جایی خواندم که شما یک شهربازی و کافی‌شاپ در قزوین دارید. واقعیت دارد؟
نه، اصلا صحت ندارد. ۱۵سال پیش برای راه‌اندازی یک شهربازی اقدام کردم اماآن‌قدر برایم زدند که پشیمان شدم ورهایش کردم. 

سکونت در قزوین و دوری از تهران در فعالیت‌تان تأثیرگذار نبوده است؟
تهران هم که بودم بیشتر با تلفن کار می‌کردم. از آن بازیگرانی نبودم که هر روز در دفاتر فیلم‌سازی باشم و برای کار التماس کنم یا برای فلان تهیه‌کننده هدیه بخرم. اگر از گرسنگی بمیرم هم چنین کاری نمی‌کنم. معتقدم اگر خودشان به فکر من بازیگر بودند ارزش دارد، نه این‌که خودم را تحمیل کنم. دور از ادب و فرهنگ من هنرمند است. 

در کارنامه بازیگری‌تان نقش‌های متفاوت و ماندگاری دیده می‌شود اما مردم همچنان شما را بیشتر با نقش اصلان سریال خانه به دوش به یاد می‌آورند. 
اصلانی که من بازی کردم یک نقش منفی کاملا منفور بود. همیشه از نقش‌های منفی استقبال کرده‌ام چراکه می‌دانم در این نقش‌ها چیزهایی نهفته است که بازیگر می‌تواند ارائه کند. البته من اصلان را از قالب یک کاراکتر منفی خشن درآوردم و با طنز درآمیختم، طوری که وقتی او در دو سه سکانس نباشد، مخاطب دنبالش می‌گردد. بازیگر باید تلاش کند تا کارهایش برای مردم تکراری و یکنواخت نباشد. من نقش‌های متفاوتی ازجمله کارگر، پلیس، پزشک و...بازی کرده‌ام. در جوانی با یک ضبط صوت در پارک‌ها با مردم صحبت می‌کردم و ارتباط می‌گرفتم. دیالوگ‌های کارمندان بازنشسته را یادداشت و روی صحبت‌ها، لباس‌ها و حرکات‌شان تحقیق می‌کردم تا نقشم با واقعیت یکی شود. تمام توانم را برای نقش می‌گذاشتم. بازیگر نباید فقط دیالوگ را حفظ کند و کارگردان هم خوشش بیاید. باید برای نقش زحمت کشید. من به خودم سخت می‌گرفتم تا نقش به دل مردم بنشیند. مثلا وقتی نقش یک نمایشگاه‌‌دار را داشتم مردم فکر می‌کردند واقعا نمایشگاه‌چی هستم. با تحقیقات این کار را انجام می‌دادم. 

همین اواخرشبکه آی‌فیلم درحال بازپخش سریال خانه به‌دوش بود.به نظرتان چراباوجودگذشت۲۰سال این سریال باوجود بازپخش‌های متعدد، همچنان مخاطب دارد؟
نزدیکان من حتی سی‌دی این سریال را در خانه دارند. خانه به دوش یک کارگردان خوب مثل رضا عطاران داشت و انتخاب نقش‌ها در آن به درستی صورت گرفته بود. یک کارگردان آمریکایی می‌گوید اگر بازیگران درست انتخاب شده و سر جای خودشان باشند، ۸۰ درصد کار یک فیلم انجام شده است. در خانه به‌دوش هم هر کسی سر جای خودش بود. بیشتر سریال‌های قدیمی هم‌چنین وضعیتی داشتند. به‌نظرم در حال حاضر آی‌فیلم یکی از موفق‌ترین شبکه‌های تلویزیون است، چون سریال‌های قدیمی و خاطره‌انگیز را پخش می‌کند. البته من نقش‌های خوب زیاد داشته‌ام و فقط به اصلان محدود نمی‌شود اما مردم از اصلان خوش‌شان آمده و مرا با این کاراکتر می‌شناسند.

خودتان کدام نقش‌تان را بیشتر دوست دارید؟ 
در سال ۱۳۶۱که دانشجوی سال دوم بودم نقش مالکوم ایکس از رهبران سیاهپوست آمریکا را بازی می‌کردم که در سخنرانی کشته می‌شد.۴۵دقیقه در سخنرانی حرف می‌زدم. مرتب باید صدایم را بالا و پایین می‌کردم تا یکنواخت نباشد و مخاطب دلزده و کسل نشود. خودم این نقشم را خیلی دوست دارم. 

علاوه بر بازیگری، تجربه کارگردانی دو فیلم هم در سینما دارید. چرا روند فیلم‌سازی‌تان ادامه پیدا نکرد؟
فیلم ساختن پول می‌خواهد؛ باید تهیه‌کننده و سرمایه‌گذار باشد. من الان هم مدام در حال نوشتن هستم و سناریو زیاد دارم. اجازه نمی‌دهم مغزم زنگ بزند. 

یکی از فیلم‌های‌تان پاک‌باخته است که اتفاقا فروش خوبی هم داشت. 
پاک‌باخته یک فیلم سفارشی بود. سوژه فیلم تکراری بود اما طوری ساختمش که تکراری به نظر نرسد. کار خوبی هم شده بود. آن زمان آقایان اکبر عبدی و علیرضا خمسه با هم قهر بودند. با فیلم پاک‌باخته آشتی‌شان دادم. این دو غول بازیگری در فیلم روبه‌روی هم بازی کردند. 
 
در تلویزیون هم سریال موفق آینه را کارگردانی کرده‌اید که در زمان خودش فوق‌‌العاده پرمخاطب بود. 
درهمه جای دنیا وقتی سریالی موفق می‌شود ادامه‌دار می‌شود ولی در ایران این‌گونه نیست و برعکس عمل می‌کنند. وقتی سریال آینه را می‌ساختم حتی پشت صحنه برایم مهم بود.درکارسختگیرهستم ولی درحال حاضر کسانی هستند که فرق قاشق وچنگال را نمی‌دانند و به همین‌خاطر دوست ندارم با آنها کار کنم. 

یکی ازبازی‌های ماندگار دیگر شما به فیلم پرده آخر بازمی‌گردد.حیف نیست که کارگردانی مثل واروژ کریم مسیحی فقط دو فیلم ساخته باشد؟
بالاخره همه ما یک دلیل برای کم‌کاری داریم.آقای کریم مسیحی دستیارآقای بیضایی بودند و کارشان درخشان و عالی بود. امیدوارم همیشه تندرست باشند. کارگردان و نویسنده درجه یکی هستند. حیف است که ایشان کنار گذاشته شوند و نتوانند کار کنند. هرازگاهی در فضای مجازی عکس من و چند همکارم را می‌گذارند و از بیکاری ما می‌نویسند اما الان با قاطعیت می‌گویم که کسی نمی‌تواند ما را کنار بگذارد و خودمان نمی‌خواهیم با هر شرایطی کار کنیم. 

در سریال شب روباه هم یک تیپ جدید و جالب از پلیس ارائه دادید. یک کارآگاه به شدت خونسرد که همیشه یک پاکت آلبالو خشکه در جیب داشت و به همه و حتی مظنونین تعارف می‌کرد. 
تا به امروز هیچ خبرنگاری حرف شب روباه رابا من نزده بود وبرایش مهم نبود.شب روباه یکی ازبهترین سریال‌های کارآگاهی است که نسخه سینمایی‌اش هم ساخته شد. یکی ازبهترین با‌زی‌هایم در نقش استوار سجادی شب روباه است. این سریال راخیلی دوست دارم.

میان کارگردانی و بازیگری کدام را ترجیح می‌دهید؟
هر دو را دوست دارم اما درحال حاضراولویت من،کارگردانی است.البته اگر پیشنهادخوبی هم دربازیگری داشته باشم قبول می‌کنم. 

شما با کارگردانان بزرگی مثل مسعود کیمیایی، بهرام بیضایی، واروژ کریم مسیحی، شاپور قریب و ... کار کرده‌اید. دوست داشتید با کدام فیلمساز همکاری داشته باشید و فرصتش پیش نیامد؟
دلم می‌خواست با مرحوم مهرجویی کار کنم که متأسفانه فرصت نشد. برخی ‌هنرپیشه‌ها شانس می‌آورند و با کارگردانان بزرگ کار می‌کنند. امیدوارم در آینده فرصت همکاری با فیلم‌سازان بزرگ را داشته باشم.